Molesi, popolo di naviganti
Uomini, che siano essi mariti, figli o fratelli, “imbarcati” su grandi navi che li portano lontano da casa per mesi.
Lontano dagli affetti, dalle famiglie, dai figli, …” A sair quann ‘ngil spund a lun famegghie ma v’ abbrazz a iun a iun…
A not a quann main a tramund:n famegghie ma ve voggh ass chiù b:n. ..”
I più giovani lasciavano sul porto, in lacrime, le fidanzate… “a quann m’allund:n da a banghein t’ghiang a randa lacrm Rusein…”
“È jann sop a jann, mesi e mesi m’chiang l’arte de cuss paeis…”
La canzone di Enzo Delre “U’ navgand” racconta proprio di questo mestiere, tanto affascinante quanto crudele, il mestiere “d’ u mbarct”.
Impossibile non emozionarsi ascoltando la melodia, come una nenia, ed il testo di questa canzone.
Melodia struggente e profonda cantata con un tale trasporto da riuscirne a percepire gli odori umidi e salmastri di cui quelle tavole sono intrise…
Antonella Delre
Testo U Cant Du Navgant
Ji teng a vocc’ am:r e u cor gneur
so’ navgand a bord a li vapëur
ji teng u corë gneur e a vocc’ am:r
ca va cu spirit saop a na sckeum d’ m:r.
So navgand a bord a p:trulir
m’ chiangë u b:n d’a c:s e d’a m:gghijr
a quand m’alluntain ‘a banghein
te chiang a tanda lacr:m rusin.
A com u ciamarrut e a t:mbeast
t fasc:n skrdà c’as:st a feast.
Da puneand a l:vand
s’ n’ va semb’ kù gniur kstu navgand
da l:vand a puneand
natte e digghië v’ chiam
ji fazz a sckum a vocc’ ma nsciun m’ seand.
A sair a quann ‘ngil spund ‘a lun
fam:gghjia ma v’abbracc a iun a iun
a nott a quand main a tramund:n
fam:gghjia ma v’ vogghijë ass: kiù b:n.
E jann sop’ a jann, mis e mis
m’ chiang l’arijë d’ kuss paeis
na bona digghijë quan m’ n’ torn
sp:riam ca m:gghijerm na m’ha fatt ‘i corn.
Da puneand a l:vand
s’ n’ va semb’ kù gniur kstu navgand
da l:vand a puneand
natte e digghië v’ chiam
ji fazz a sckum a vocc’ ma nsciun m’ seand.
Enzo Delre